Ο Λιούις, ένας νεαρός τραπεζίτης της δεκαετίας του 1920, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις τιμές στο Χρηματιστήριο παρά για τις γυναίκες. Ώσπου ερωτεύεται την Ειρήνη Αποστολάτου, γόνο μιας ισχυρής οικογένειας Ελλήνων τραπεζιτών της Τεργέστης. Τι θα απογίνει η αγάπη ανάμεσα σ\' αυτούς τους δυο αδίστακτους ανθρώπους των επιχειρήσεων που, παρά το ότι αγαπιούνται, συναγωνίζονται για το ποιος θα αποκτήσει το ορυχείο του Σαν Λουσίντο στη Σικελία, ποιος θα κάνει τις πιο προσοδοφόρες επενδύσεις, ποιος θα κερδίσει στο Χρηματιστήριο; Η αγάπη τούς ενώνει, οι επιχειρήσεις τούς χωρίζουν. Αγάπη και χρήμα. Ποιος θα νικήσει, η Αφροδίτη ή ο Ερμής;
Στον κολοφώνα της τέχνης του, ο Πολ Μοράν επιχειρεί να δώσει τη δική του απάντηση στο αιώνιο ερώτημα μέσα από τις σελίδες του υπέροχου και συνάμα σκληρού μυθιστορήματος "Λιούις και Ειρήνη", όπου η αγάπη και το χρήμα διασταυρώνουν τα ξίφη τους σε μιαν ανελέητη μονομαχία...


Το βιβλίο "Λιούις και Ειρήνη", του Πολ Μοράν, του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα της γενιάς των τουέντις, αποτελεί μια υποδειγματική απεικόνιση της εποχής του αλλά και της μοντέρνας αντίληψης για το μυθιστόρημα. Ο έρωτας δύο χρηματιστών, του Λιούις και της Ειρήνης, διατυπωμένος σε κοφτό, σχεδόν τηλεγραφικό, ύφος και διανθισμένος από τις τιμές του χρηματιστηρίου, μοιάζει με γραφιστική τέχνη και με προσχέδιο. Η γραφή, λιτή, κοφτή και απότομη, μοιάζει με σκίτσο: με μερικές λέξεις, μερικές γραμμές σίγουρες και καθαρές, ο συγγραφέας σχεδιάζει μια χώρα, μια πόλη, σκιαγραφεί την ατμόσφαιρα μιας σκηνής και διασώζει ένα περίγραμμα προσώπου από τη λησμονιά.
Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Πολ Μοράν, στοιχειωμένος από την ταχύτητα και το δαιμόνιό του να σκαρώνει συνεχώς λογοπαίγνια, αποκαλύπτει τα δυνατά του σημεία: κομψός στιλίστας της γραφής, σμιλεύει με πλούτο λέξεων, εκφράσεων και ποιητικών εικόνων την ιστορία του. Εξαιρετικός στο στιγμιότυπο, στο σκίτσο, στο χαρακτηριστικό, αναδεικνύει ανάγλυφα την προοπτική και αποδίδει το βάθος των πραγμάτων. Χωρίς να προχωρήσει πιο πέρα από την επιδερμίδα και την επιφάνεια, η ματιά του Μοράν διακρίνεται ωστόσο για την απόλυτη οξυδέρκειά της. Αυτό που βλέπει, μας το δίνει να το δούμε σαν να είναι η πρώτη φορά, όπως δεν θα το είχαμε δει ποτέ χωρίς εκείνον. Αυτό και μόνο αρκεί να θεωρηθεί ο Πολ Μοράν ένας πολύ μεγάλος συγγραφέας.